پس از اینکه دندانی از بین رفت و جای آن خالی شد، مشکلات زیادی برای جویدن و حتی تکلم ممکن است پیش بیاید. یکی از راه های درمان این وضعیت استفاده از ایمپلنت دندان است.
ایمپلنت دندان از جمله درمان های حوزه دندانپزشکی است که به نوعی جایگزین دندانِ از دست رفته طبیعی میشود. هرچند که ایمپلنت مصنوعی کاملا ساختاری غیرزنده است، اما استحکام کافی برای جویدن غذا و شرایط دیگر را دارد. و در ظاهر دقیقا مشابه یک دندان سالم و طبیعی است که عملکرد جویدن را به خوبی انجام میدهد.
ایمپلنت یا کاشت دندان، یک متد درمانی است که در آن یک قطعه کوچک مصنوعی (معمولا از جنس تیتانیوم) در داخل استخوان فک ها قرار میگیرد و به نوعی نقش دندان را ایفا میکند.
ایمپلنت کاشته شده در استخوان معمولا با سلول های استخوانی و دهانی سازگار است. و در کار آن ها اختلال ایجاد نمی کند. روی این قطعه کاشتنی را با تاج و روکش دندان پر میکنند تا شکلی دقیقا شبیه به دندان ایجاد شود.
به صورت خلاصه باید گفت که کاشت دندان موفق ترین راه برای جایگزینی دندان در اشخاصی است که دندان طبیعی خود را از دست داده اند. تمامی ایمپلنت ها به نوعی مشابه با ریشه دندان عمل کرده و عمل جویدن را تسهیل می بخشند.
برخلاف دندان های مصنوعی متحرک، ایمپلنت ها برای تکلم و غذا خوردن مشکلی محسوب نمیشوند. زیرا محکم در فک شخص ثابت شده اند.
شخص ابتدا باید توسط دندانپزشک معاینه شده و ساختارهای دهان، دندان و فک او با دقت ارزیابی شوند. پس از آنکه مشخص شد شخص هیچگونه مشکلی مربوط به ساختارهای دهانی ندارد (مثل عفونت لثه و ..) دندانپزشک با توجه به شرایط شخص، نوع ایمپلنت را برای او انتخاب میکند. نوع پروتز کاشته شده در فک متفاوت خواهد بود و ممکن است ثابت یا متحرک باشد.
طبق گزارشات رسمی از منابع معتبر، میزان موفقیت کاشت دندان در افراد مختلف چیزی حدود 97 درصد است. در حدود 3 درصد باقی مانده، به جای اینکه ایمپلنت به بافت پیوند استخوانی بچسپد به لثه متصل می شود که باید از نو عمل کاشت را انجام داد.
برای انجام اینکار معمولا باید به اندازه کافی صبر کرد تا بافت استخوانی صورت و فک ها به تکامل و انتهای رشد خود برسند. سن اتمام رشد استخوان های صورت معمولا 18 سال است.
اگر پیش از این سن اقدام به انجام کاشت ایمپلنت کرد، به خاطر رشد فک، سایز دندان کاشته شده کوچکتر میشود. و باید دوباره آن را تعویض کرد. ولی پس از اتمام سن 18 سالگی هیچگونه محدودیت خاصی در خصوص کاشت ایمپلنت دندان (dental implant) وجود ندارد و تا هر سنی میتوان این کار را انجام داد.
به نظر میرسد مناسب ترین زمان برای انجام این کار بعد از کشیدن دندان باشد. اما مدت زمان آن میتواند متفاوت باشد:
قرار دادن قطعه کاشتنی دقیقا بعد از کشیدن دندان طبیعی (البته در مواردی که بیمار عفونتلثه و یا دیابت نداشته باشد)
اتصال قطعه کاشتنی به مدت 3 هفته تا 3 ماه بعد از کشیدن دندان
و سرانجام قرار داردن قطعه ایمپلنت بیش از 3 ماه پس از کشیدن دندان
نکته:
بهترین زمان برای کاشت دندان های فک پایین 2 تا 3 ماه پس از کشیدن دندان ها و برای دندان های فک بالا4 تا 5 ماه بعد ازکشیدن است.
یکی از قابل توجه ترین عوارض این کار، بروز تورم در موضع کاشت ایمپلنت است. که البته دو تا 3 روز پس از عمل کم شده و تا 5 روز آینده بعد از عمل از بین میرود.
هزینه های تمام شده خرید و نصب قطعات کاشتنی دندان معولا نسبت به سایر خدمات دندانپزشکی بیشتر است. و این طبیعی است زیرا هم قطعات گران هستند و هم روند انجام عمل مشکلتر و زمانبرتر است.
از تمام هزینه ای که برای دندان کاشتنی خود صرف میکنید بیشتر آن مستقیما برای خرید و بکارگیری متریال مورد نیاز مورد نیاز، استفاده میشود. و طبیعی است که هرچه فرآیند درمانی تخصصی تر باشد هزینه ها نیز در هر صورت بالا خواهد بود.
هنگام کاشت این قطعات سعی کنید نمونه های ارزان آن را خریداری نکنید و فریب تبلیغات رسانه ها و کلینیک ها را نخورید. برای کسب اطلاع از هزینه های نهایی اینکار بهتر است به دندانپزشک متخصص مراجعه کنید.