اتمام دوره درمان و نحوه برداشتن دستگاه های ارتودنسی

ارتودنسی یکی از بهترین و پرتقاضاترین روش های دندانپزشکی است که طی چند سال گذشته در کشور رواج بیشتری پیدا کرده است. روش های مختلف ارتودنسی به صاف شدن دندان ها، دستیابی به یک لبخند یک‌دست و بهبود سلامت دهان و دندان کمک میکنند. بسته به نوع دستگاه ارتودنسی (ارتودنسی ثابت یا متحرک و یا نامرئی) مدت زمان درمان و صاف شدن دندان ها میتواند بین 6 ماه تا 1 سال متغیر باشد و بعد از این مدت دستگاه های ارتودنسی باید برداشته شوند. در این مقاله ما به نحوه برداشتن ارتودنسی یا به اصلاح عامیانه کندن براکت ها و سیم های ارتودنسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید تا نحوه برداشتن ارتودنسی را با هم مرور کنیم.

مراحل برداشتن ارتودنسی دندان یا حذف براکت ها

به طور کلی برداشتن دستگاه های ارتودنسی شامل 4 مرحله میشود که همه مراحل طی یک جلسه به اتمام میرسند. این مراحل در ادامه توضیح داده شده اند. لازم به ذکر است که کشیدن سیم و براکت دندان معمولا جزء هزینه ارتودنسی دندان در نظر گرفته نمیشود و چندان تاثیری روی قیمت کل پروسه درمان شما ندارد.

1. برداشتن الاستیک های ارتودنسی

الاستیک ها از جمله اجزای مهم ارتودنسی ثابت هستند و در سایر روش ها مانند انواع ارتودنسی متحرک یا ارتودنسی نامرئی بکار برده نمیشوند. برای برداشتن ارتودنسی به روشی ایمن و بیخطر، مهم است که ابتدا بیرونی ترین قسمت های دستگاه ارتودنسی را برداشته و سپس به براکت ها و چسب ها برسیم. بخش اول فرایند برداشتن، شامل حذف تک تک باندهای الاستیک و اورینگ ها است. این کار به راحتی و توسط متخصص ارتودنسی دندان شما صورت میگیرد.

2. کشیدن سیم قوس دار ارتودنسی

متخصص ارتودنسی دندان شما در قدم بعدی روی برداشتن یا کشیدن سیم ارتودنسی که از بین براکت ها عبور کرده تمرکز میکند. یکپارچگی بریس ها در واقع به این سیم وابسته است و با کشیدن سیم، دیگر هیچ ارتباطی بین دندان ها و براکت ها با هم وجود نخواهد داشت.

متخصص ارتودنسی با استفاده از یک جفت انبردست خاص، براکت ها را شل کرده و سیم را خارج میکند. متخصص در این مرحله از برداشتن ارتودنسی حواسش را جمع میکند که نه براکت ها و نه سیم به بخش داخل دهان هیچ آسیبی وارد نکند. این مرحله همکاری کامل شما را نیاز دارد تا بدون هیچ آسیبی براکت ها و سیم شل شده و سیم کشیده شود.

3. برداشتن براکت ها و باندها

با کشیده شدن سیم ها، نوبت به از بین بردن یا کندن براکت و باندهای ارتودنسی اطراف دندان های پیش میرسد. شاید خیلی ها فکر کنند که سخت ترین مرحله برداشتن ارتودنسی همین کندن و خارج کردن براکت ها است اما حقیقت این است که این کار بسیار ساده است و زمان زیادی هم نیاز ندارد. هرچند که براکت ها با چسب مخصوص به دندان ها چسپیده شده اند اما متخصص ارتودنسی آن ها را به نحوی چسپانده که با اعمال فشار مناسب در یک جهت خاص به راحتی شل شده و کنده میشوند. همین امر در خصوص باندها نیز صادق است.

تنها مشکل این مرحله این است که بیمار ممکن است کمی احساس دندان درد داشته باشد  و یا احساس کند فشار روی دندان ها و لثه هایش وجود دارد. این فشار و درد خیلی جزئی است و چندان طول نخواهد کشید.

4. تمیز کردن دندان ها بعد از برداشتن ارتودنسی

با برداشتن براکت ها، بیماران احساس میکنند که دندان هایشان چسپناک یا کثیف است و اساس ناخوشایندی دارند. این احساس طبیعی است زیرا متخصص ارتودنسی هنوز چسپ دندان را برنداشته است و متصل به دندان ها هستند. متخصص با کمک ابزار مخصوصی اقدام به پاک کردن بقایای چسپ ارتودنسی میکند و سپس دندان ها را به روش خود تمیز میکند.

در این مرحله و کمی بعد از آن ممکن است که بیمار احساس کند دندان هایش حساس شده اند یا یک حس عجیب و غریب نسبت به دندان هایشان تجربه میکنند. از آنجا که برای یک مدت طولانی بریس روی دندان شما بوده و به یکباره برداشته شده است این احساس طبیعی است و بعد از چند روز دوباره به زندگی بدون بریس عادت میکنید. این دوره حساسیت موقتی است پس نگران  آن نباشید.

برنامه ریزی برای حفظ بهداشت دهان و دندان و نتایج ارتودنسی

پس از ارتودنسی دندان (چه ارتودنسی نامرئی، ارتودنسی متحرک یا ثابت) در صورت نیاز به سایر درمان های دندانپزشکی در همین جلسه برنامه ریزی های لازم صورت و میگیرد. برای مثال مراجعه منظم به متخصص یا دندانپزشک، تمیز کردن یا بلیچینگ دندان و … ممکن است پروسه هایی باشد که شما به آن ها نیاز داشته باشید. طی این جلسه در خصوص نحوه انجام این پروسه ها و جزئیات آن ها با متخصص خود صحبت خواهید کرد. مهمترین مراحل بعد از ارتودنسی دندان استفاده از ریتینر یا نگهدارنده های ارتودنسی است. ممکن است سال ها از این نگهدارنده ها استفاده کرده و برای ارزیابی به متخصص خود مراجعه کنید.