سوراخ کردن دندان و اتصال سنگهای قیمتی و سایر جواهرات دندانی به یک حالت مد و زیبایی جانبی تبدیل شده است.
ممکن است یک درخشش در دهان شما بسیار جالب به نظر برسد.
اما دندانپزشکان با این عمل خیلی موافق نیستند.
آنها می گویند خطرات احتمالی که برای سلامت دهان و دندان در پیش رو است بسیار مهم تر است.
دو راه برای نصب سنگهای قیمتی بر روی دندان وجود دارد.
برای نصب نگین قیمتی بر روی دندان اگر شما راه طولانی مدت را انتخاب کردید ، این راه شامل حفر یک سوراخ کوچک در دندان شما است.
این عمل حتما باید نزد یک متخصص نصب جواهرات دندان انجام شود.
استفاده از این روش هرچند باعث می شود که نگین دندان به مدت طولانی به شما خدمت کند اما اشکالاتی دارد.
این روش دردناک ، مشکل ساز و غیر قابل برگشت است.
بسیاری از افرادی که این روش را انتخاب کرده اند بعدا پشیمان شده اند.
با انتخاب این گزینه شما راضی تر خواهید شد.
بازدید شما کوتاه مدت و بدون درد خواهد بود.
انجام این عمل بیش از ده دقیقه طول نمی کشد.
نگین توسط استیکر قدرتمند به دندان شما وصل می شود.
این فرآیند مشابه نصب بریس ارتودنسی است.
همانطور که یک متخصص ارتودنسی براکت ها را در هنگام درمان ارتودنسی بر روی دندان شما می چسباند ، نگین دندان هم چسبانده می شود.
در این روش نیازی به سوراخ کردن دندان ها یا استفاده از ابزارهای ترسناک دیگر نیست.
این یک تکنیک بسیار ساده و بدون درد است.
دندانپزشک شما در مورد نحوه انجام این روش به شما توضیحاتی خواهد داد.
پس از نصب نگین بر روی دندان شما در صورت لزوم مهار بندی را انجام می دهد.
اگر چه مهار بندی ممکن است قدری خشن به نظر بیاید اما چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد.
سپس شما می توانید با لبخند چشمک زن جدید ، اتاق دندانپزشکی را ترک کنید.
در واقع نه ، برای نصب جواهرات حتما لازم نیست که دندان شما کاملا سوراخ شود.
اما این عمل می تواند تغییراتی را در مینای دندان های شما به وجود بیاورد.
سنگ های قیمتی یا نیمه قیمتی به روش آرایشی بر روی دندان شما اتصال داده می شوند.
در برخی از موارد این روش با چسباندن اجزای فلزی روی سطح دندان صورت می گیرد.
در بعضی از موارد هم از روش مگنتی یا آهنربایی استفاده می شود.
در روش مگنتی تزئینات دندانی قابل جابجایی ساخته می شوند.
بله ، اگر چه این مد در سال های اخیر بیشتر به چشم می خورد اما قدمت آن به هزاران سال پیش برمی گردد.
در گذشته این سنگها عمدا برای مقاصد مذهبی یا آیینی استفاده می شدند.
موزه انجمن دندانپزشکی انگلیس دارای یک دندان مایان درمجموعه خود است که یشم سبز آن مربوط به 300 تا 900 سال قبل از میلاد مسیح بوده است.
به طور معمول سنگهای دندانی روی دندان های قدامی یا جلویی قرار می گیرند.
مینای دندان باید از قبل آماده سازی شود.
این آماده سازی می تواند باعث ایجاد تغییرات دائمی در سطح دندان شما شود.
فردی که این آماده سازی را بر روی دندان شما انجام می دهد باید یک دندانپزشک حرفه ای باشد.
در غیر این صورت ممکن است تغییراتی که ایجاد شده در دراز مدت سلامت دهان و دندان شما را به خطر بیندازد.
نگین هایی که بر روی دندان نصب می شوند در اغلب موارد قابل جدا شدن هستند.
اما ممکن است پلاک و مواد غذایی باقی مانده در دهان را به دام بیندازند.
در این صورت رعایت بهداشت دهان و دندان قدری دشوار تر می شود.
درست مانند هر نوع سوراخ کردن بدن این کار نیز باید نزد یک متخصص آموزش دیده انجام شود.
همچنین محیطی که این کار در آنجا انجام می شود باید تمیز و استریل باشد.
ممکن است برخی از شرکت های فروش جواهرات دندانی تبلیغاتی مبنی بر انجام این عمل توسط دندانپزشک خود داشته باشند.
این کار مطمئن تر و مورد پذیرش بهتری از طرف مشتریان است.
از سوی دیگر شما باید انتظار این را داشته باشید که دندانپزشک خانوادگی شما از انجام این کار امتناع کند.
بله ، تنها کسانی که دهان و دندان سالمی دارند و توانسته اند بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی رعایت کنند می توانند از جواهرات دندانی استفاده کنند.
در غیر این صورت این امر می تواند خطرات جدی به همراه داشته باشد.
خطراتی از این قبیل: